Wczoraj odbyło się spotkanie w Ufo Art Gallery organizowane przez Marię Ciborowską, dotyczące nadchodzącej wystawy Enlightenment i stosunku artystów do tematu. Tematy były różne: od bitcoina, przez szczepionki, relacje międzyludzkie, ekstaza, tworzenie, po wyzbywanie się ograniczeń, słuchanie własnej intuicji, traktowania sztuki jako transportu do wnętrza siebie. Z tej rozmowy, która przebiegała pół żartem pół serio, można było wynieść wiele. Mnie utkwił w głowie pewien kontekst, z którym dziś rano się obudziłem. Doszliśmy gremialnie do wniosku, że progres wydarza się w momencie zerwania z przewidywalnym zachowaniem, jakie narzuca nam własna estetyka i próby intelektualizacji pracy. Mówiąc dokładniej – obraz wydarza się, kiedy uwalniamy się z ograniczeń własnej przewidywalności i wstępujemy na zupełnie nieznane sobie rewiry, ulegając fascynacji nowym światem, który pragnie się zderzyć z nasza przestarzałą konstrukcja… No właśnie? Samych siebie? Z takim zdaniem się dziś obudziłem. To wydarza się pięknie na polu sztuki, tam zdecydowanie łatwiej jest dokonać gruntownej przebudowy swoich wartości, poddać się redefinicji i odkryć siebie w zupełnie nowej odsłonie. Sztuka ma ścisły związek z twórcą, podąża w kierunku jaźni i pozostaje w relacji z ego. Mało zadajemy sobie trudu, by swoje przekonania o sobie poddać drastycznemu zderzeniu wyjścia poza własną definicję, kontekst kulturowy, wychowawczy, religijny, ect. Myślę, że na podobną przemianę może pozwolić sobie każdy, idąc w głąb otwierającego się przed Tobą świata, puszczając wszelkie liny samokontroli, zatapiając się w życie, w pełni indywidualne.